U zit met een ondoorzichtige groene vijver. Wat nu?
Om over mogelijke oplossingen te praten, is het belangrijk dat u eerst de achterliggende theorie begrijpt.
Hoe ontstaat een groene vijver?
In al het water buiten zit een eencellige alg.
Gechargeerd kan je het vergelijken met een ledlamp met drie standen:
- Uit: de alg is helder transparant (helder water)
- Aan in een zure omgeving: hij kleurt bruin (bruin water als in een bosven)
- Aan in een basische omgeving: hij kleurt groen (ondoorzichtig groen water)
De grootste angst voor vijverbezitters is punt 3. Hierbij wordt het water ondoorzichtig groen en gaat al het leven in het water dood.
Dit komt, omdat er geen licht meer bij de ondergedoken planten komt, er geen fotosynthese kan plaatsvinden, de planten afsterven en er vervolgens weer meer voedingsstoffen beschikbaar zijn voor de eencellige alg. Bovendien stopt hiermee de zuurstofproductie, waardoor de biotoop ‘verstikt’.
Zaak is dus de eencellige alg geen kans te geven.
Bekijk hier een item van EenVandaag over oorzaak en gevolg m.b.t. groene (stads)vijvers.
Hoe voorkom je een groene vijver?
Dit kan op 3 manieren:
- Het licht wegnemen, want het is een alg (plantje) en deze heeft ook licht nodig om te leven
- De watertemperatuur laten zakken tot onder de 9°C. In de winter is daarom de vijver altijd helder
- Voedingsstoffen wegnemen voordat de eencellige alg er aan kan beginnen
Het biologisch evenwicht is op het laatste punt gebaseerd. Zet voldoende ondergedoken planten in de vijver en zij consumeren het eten weg, voordat de eencellige alg er aan kan beginnen.
Als je dus goed start met voldoende zuurstofplanten (anderhalve mand per kubieke meter), creëer je dus een stabiel biologisch evenwicht. Plaats daarom eerst (binnen 24 uur na het vullen van de vijver) alleen de ondergedoken (zuurstof)planten in de vijver en wacht 5 weken.
In die 5 weken zul je zien dat de kleur van het water een aantal keren licht verkleurt (lichter, donkerder, groener, bruiner). Na 5 weken wordt de vijver, van de ene op de andere dag, kraakhelder. Dit is het moment dat het biologisch evenwicht er is.
Nu kunnen de andere planten bijgeplaatst worden en de vissen toegevoegd.
Eventueel kan je het water in het begin ook nog enten met watervlooien. Dit bevordert de vorming van het biologisch evenwicht. S.v.p. geen andere middeltjes gebruiken.
De watervlooien helpen door de alg te eten en zijn later weer voer voor vissen. Wees niet bang dat alle watervlooien zullen verdwijnen, want tussen de planten vormen zich kolonies waar de vissen niet bij kunnen.
Allelopatie
Eén zaak die ik achterwege heb gelaten, maar zeker ook een rol speelt in het biologisch evenwicht is allelopatie: planten scheiden stoffen af die concurrerende planten in de buurt (als de eencellige alg) het leven moeilijk proberen te maken. Dit betekent dat hoe meer ondergedoken planten er zijn, hoe moeilijker de eencellige alg het heeft. En hoe stabieler het biologisch evenwicht.
Houd dus in ieder geval minimaal anderhalf mandje ondergedoken (zuurstof)plant per kubieke meter aan.
Zie voor meer informatie Wikipedia-link: Allelopatie.
Ik heb al een groene vijver. Wat nu?
Simpel, opnieuw beginnen.
Proberen te repareren is een zinloze zaak. Natuurlijk zijn er genoeg middeltjes in de handel die algen bestrijden, maar houdt in het achterhoofd dat je dan bezig bent met het bestrijden van een gevolg. Niet van de oorzaak. Na een paar weken moet je weer naar de winkel, omdat de groene eencellige alg weer teruggekomen is.
Beter is dus de oorzaak aan te pakken.
En dat kan alleen door de vijver opnieuw te starten: leegpompen, redden wat er nog leeft, schoonspuiten, schoonschrobben met alleen water, weer schoonspuiten en zelfs het laatste restje water er uit dweilen.
En dan: opnieuw beginnen met de vijver.
Belangrijk is het biologisch evenwicht te begrijpen en de bijbehorende stikstofkringloop. Zie hiervoor de pagina’s Biologisch evenwicht en Stikstofkringloop.
Hebt u nog vragen, of hebt u hulp nodig, neem contact met ons op.